Burundi – In sommige regio’s in Burundi heeft slechts 1 op 5 personen drinkwater dicht bij huis. Dat is ook zo in Bubanza waar Join For Water met zijn partner AVEDEC werkt aan een betere toegang tot water en sanitair.
Eind 2021 gingen onze collega’s voor een evaluatie op pad. Ze spraken met betrokkenen op alle niveaus, van overheden tot gebruikers. Dat leverde nuttige informatie op over de realisaties, de positieve of de negatieve aspecten en de verbeterpunten.
In de soms steile heuvels zijn heel wat bronnen aanwezig, het water tot bij de mensen brengen is een hele klus. Maar zodra het er is, gaat het leven van de mensen er op vooruit, wat gezondheid en tijdsinvestering betreft. Toch zijn duurzaamheid en onderhoud niet vanzelfsprekend, en dat heeft vaak met het gebrek aan financiële middelen te maken. Deze tevredenheid en bedenkingen hoorden we zowel bij de provinciegouverneur, de administratie van de gemeente, het gezondheidscentrum, de drinkwatercomités, als de inwoners.
Om een bron te beschermen is het nodig een voldoende grote perimeter in te stellen die mensen of dieren niet mogen betreden, om vervulling te vermijden. Deze zone wordt best beplant met bomen. Maar hier stoot men op moeilijkheden rond eigenaarschap van de grond: wie rond de bron een stukje grond bezit, zal dit niet zomaar opgeven voor de gemeenschap. Onteigening door de gemeente is mogelijk maar dan moet er elders wel een stuk grond vrij zijn voor de eigenaar die zijn grond afstond.
Drinkwaterpunten zijn kwetsbaar wanneer het stortregent en er grond wegspoelt. Daarom zouden de boeren meer bomen op hun veld moeten aanplanten. En liefst inheemse soorten, want al te vaak plant men nog eucalyptus. Die groeit snel en kan dus vlot gebruikt worden voor houtskool, maar hij slorpt ook heel veel water op.
De gemeenten en de regie voor drinkwater hebben zelf geen middelen om drinkwaterinfrastructuur op te zetten, laat staan om reparaties uit te voeren. Het lijkt logisch dat de gebruikers moeten betalen voor het drinkwater, maar dat ligt moeilijk. De bedragen zijn heel laag, maar vaak nog te hoog voor de gezinnen die het vaak met minder dan 3 maaltijden per dag moeten doen. Deze bijdragen zijn nochtans noodzakelijk om eventuele herstellingen te bekostigen. Er bestaat wel een stelregel dat de armsten en de personen met een beperking gratis water krijgen.
Op het gebied van sanitatie is nog veel werk, zeker ook op de scholen: zij hebben nood aan ecologische latrines.
Vervuild drinkwater is meestal de oorzaak van cholera en het is bemoedigend te horen dat er geen gevallen meer waren op de plaatsen waar er verbeterde drinkwaterinfrastructuur komt.
Maar er is nog een weg te gaan en we leggen die graag verder af met onze partners en de mensen van Bubanza.